-  pismem z dnia 20 września 2004 r. zwrócił się do dr n. wet. Piotra Kołodzieja - Głównego Lekarza Weterynarii z prośbą o przekazanie posiadanych informacji oraz dokumentów stanowiących podstawę wypowiedzi Głównego Lekarza Weterynarii w programie „Agro-Biznes" w dniu 16 czerwca 2004 r. oraz wypowiedzi publicznych udzielonych przez Głównego Lekarza Weterynarii i lek. wet. Jacka Leonkiewicza w dniach 9 i 10 sierpnia 2004 r.

-  pismem z dnia 16 grudnia 2004 r., ponowionym w dniu 3 marca 2005 r., zwrócił się do lekarzy weterynarii Juliana Kruszyńskiego, Piotra Skrzypczaka oraz Aleksandra Borowieckiego - członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego o sprecyzowanie, które z wypowiedzi dr n. wet. Piotra Kołodzieja i lek. wet. Jacka Leonkiewicza uznane zostały przez Zarząd za obraźliwe, kłamliwe oraz w związku z tym powodujące daleko idący podział środowiska lekarsko-weterynaryjnego.

     W wyniku przeprowadzenia ww. czynności uzyskano następujące materiały. Telewizyjna Agencja Informacyjna przekazała Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej materiał filmowy z „Wiadomości" i „Panoramy" z udziałem dra n. wet. Piotra Kołodzieja, który to materiał został wyemitowany do publicznego odbiorcy w dniu 9 sierpnia 2004 r. jednocześnie informując, że w dniach 10 i 11 sierpnia 2004 r. materiały o podobnej tematyce nie były emitowane. Dodatkowo Redakcja Audycji Rolnych Programu l Telewizji Polskiej S.A. poinformowała, iż ze względu na czas jaki upłynął od daty emisji, jak i na ograniczone możliwości przechowywania, nie posiada odpowiedniego materiału filmowego z programu „Agro-Biznes" wyemitowanego w dniu 16 czerwca 2004 r.
Do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wpłynął Raport Głównego Lekarza Weterynarii w sprawie obwodów urzędowego badania zwierząt i mięsa, zestawienie stwierdzonych nieprawidłowości przez pracowników Biura Kontroli Głównego Inspektoratu Weterynarii w trakcie kontroli przeprowadzonych od września 2003 r. do czerwca 2004 r. oraz pisemne wyjaśnienia dra Piotra Kołodzieja i lek. wet. Jacka Leonkiewicza z dnia 7 grudnia 2004 r.
Do Krajowego Rzecznika wpłynęło również pismo z dnia 30 marca 2005 r. podpisane przez członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego. W piśmie tym zwrócono uwagę, iż bogate źródło materiałów na temat sprawy znajduje się na stronach internetowych Stowrzyszenia „Medicus Veterinarius". Ponadto w piśmie tym wyrażono sugestię, iż lekarze weterynarii, których dotyczyła skarga, pełniąc wysokie stanowiska w administracji państwowej nie reprezentowali interesów społeczności weterynaryjnej, lecz podmiotów nadzorowanych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej. Zdaniem członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego świadczyć ma o tym fakt, iż lekarze weterynarii Piotr Kołodziej i Jacek Leonkiewcz po odejściu z pracy w administracji rządowej znaleźli pracę w sektorze prywatnym działającym w obszarze podlegającym nadzorowi Inspekcji Weterynaryjnej. Do ww. pisma z dnia 30 marca 2005 r. załączone zostało pismo Ogólnopolskiego Porozumienia Stowarzyszeń Lekarzy Weterynarii Wolnej Praktyki z dnia 22 czerwca 2004 r. skierowane na ręce Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w którym przytoczono w szczególności wypowiedź dra Piotra Kołodzieja udzieloną w programie „Agro-Biznes" z dnia 16 czerwca 2004 r. Jednocześnie Krajowy Rzecznik posiadając informację, iż w roku 2004 r. w organach Inspekcji Weterynaryjnej, prowadzona była kontrola Najwyższej Izby Kontroli w zakresie funkcjonowania nadzoru nad obrotem i ubojem zwierząt rzeźnych, ze szczególnym uwzględnieniem dobrostanu zwierząt, uznał za stosowne poczekać na opublikowanie ostatecznych wyników kontroli NIK sądząc, że materiały te mogą być pomocne w podjęciu decyzji o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania. Wyniki kontroli NIK zostały przekazane do publicznej wiadomości w dniu 20 stycznia 2005 r,
     Po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej zważył co następuje.
     Wypowiedzi dra n. wet. Piotra Kołodzieja wyemitowane w ogólnopolskiej telewizji publicznej w dniu 9 sierpnia 2004 r. nie można uznać za naruszające zasady Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej z dnia 17 czerwca 2001 r., a w szczególności za niezgodne z art. 2, 41 lub 42 tegoż Kodeksu. Z uzyskanego przez Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej materiału filmowego wynika, iż ww. lekarz weterynarii udzielił wypowiedzi następującej treści:
„Nikt tak na siłę nie goni do badania [zwierząt rzeźnych i mięsa] jest umowa. Jeżeli ktoś zrezygnuje z tej umowy to trzeba znaleźć kogoś kto nie będzie protestował, a pracował";
oraz
„Różnicę [w zarobkach] są dosyć szerokie rozstaw jest od kilkuset złotych, największe jakie stwierdziliśmy to 30 tysięcy złotych dla tzw. menagerów a kilkaset złotych zarabiają lekarze w małych rzeźniach”;
jak również
„Nikt tak na siłę nie goni do badania [zwierząt rzeźnych i mięsa] jest umowa. Jeżeli ktoś zrezygnuje z tej umowy to trzeba znaleźć kogoś kto nie będzie protestował, a pracował. Według nowych przepisów umowy nie będą zawierane ze spółkami tylko z konkretnym lekarzem, który za godzinę pracy zarobi 41 złotych."
     Jednocześnie w uzupełnionej pismem z dnia 30 marca 2005 r. skardze członkowie Zarządu Komitetu Protestacyjnego uznali za „bulwersującą" wypowiedź dra n. wet. Piotra Kołodzieja w której stwierdził on, że, Jest to szokujące czasami, że lekarz weterynarii, który wyznacza, czyli, że z jego upoważnienia działa ktoś zarabia dziesięciokrotnie mniej, niż osoba wyznaczana. Biuro kontroli Głównego Lekarza Weterynarii przeprowadzając kontrolę w terenie, niestety, praktycznie gdzie tej kontroli nie przeprowadza stwierdza brak badań albo niewłaściwe jego wykonywanie". Wypowiedz ta została przekazana do publicznej wiadomości w dniu 16 czerwca 2004 r. w programie „Agro-Biznes".
     Powyższe wypowiedzi trudno uznać za obraźliwe lub kłamliwe, bądź też mające na celu wprowadzenie w błąd opinii publicznej. Należy podkreślić, iż informacje o istniejących w niektórych powiatach rozbieżnościach w zarobkach poszczególnych lekarzy weterynarii wyznaczonych do wykonywania czynności urzędowych w imieniu organu Inspekcji Weterynaryjnej były powszechnie znane w środowisku lekarsko-weterynaryjnym. Rozbieżności te zostały potwierdzone wynikami kontroli wewnętrznych, zarządzanych między innymi przez Głównego Lekarza Weterynarii. W niektórych przypadkach wynagrodzenie to sięgnęło 30 tysięcy złotych za miesiąc [Raport Głównego Lekarza Weterynarii w sprawie obwodów urzędowego badania zwierząt i mięsa, zestawienie stwierdzonych nieprawidłowości przez pracowników Biura Kontroli Głównego Inspektoratu]. Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności zawodowej w tym względzie zwraca uwagę, iż dr n. wet. Piotr Kołodziej nie generalizował w swoich wypowiedziach owych skrajnie wysokich zarobków lekarzy weterynarii, wskazywał zaś na ich zróżnicowanie. Podkreślał także, że niektórzy z lekarzy zarabiają stosunkowo niewiele, bo kilkaset złotych, tj. od 200 do 1000 złotych na miesiąc.
     Jednocześnie Główny Lekarz Weterynarii, jako centralny organ administracji publicznej, ma obowiązek zapewnienia wykonania w skali kraju ustawowych zadań nałożonych na Inspekcję Weterynaryjną. Jednym z podstawowym zadań organów Inspekcji Weterynaryjnej jest badanie zwierząt rzeźnych i produktów pochodzenia zwierzęcego, które to zadanie ma zasadnicze znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego. Należy stwierdzić zatem, iż stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii odnośnie konieczności zapewnienia ciągłości badania zwierząt rzeźnych i mięsa na terenie kraju, w sytuacji odstąpienia niektórych lekarz weterynarii od tego badania, trzeba uznać za zasadne i wynikające z obowiązków tego organu administracji publicznej.
     Stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii w powyższej sprawie nie jest również niezgodne z zasadami Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej. Stosownie bowiem do podstawowej zasady tego Kodeksu, wyrażonej w art. 1, powinnością lekarza weterynarii jest weterynaryjna ochrona zdrowia publicznego, zaś celem nadrzędnym wszystkich jego działań powinno być zawsze dobro człowieka.
     Ponadto w związku z przytoczoną przez członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego wypowiedzią dr n. wet. Piotra Kołodzieja w programie „Agro-Biznes" Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności podkreśla, iż w wypowiedzi tej Główny Lekarz Weterynarii nie wskazywał bezpośrednio lub wyłącznie prywatnie praktykujących lekarzy weterynarii wyznaczonych do wykonywania czynności urzędowych w imieniu organu Inspekcji Weterynaryjnej, jako winnych uchybień w zakresie prowadzenia badań zwierząt rzeźnych i mięsa. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia wypowiedzi dr n. wet. Piotra Kołodzieja, który wskazuje w niej ogólnie na nieprawidłowości istniejące w zakresie badania zwierząt rzeźnych i mięsa. W tej kwestii Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej zwraca uwagę, iż stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287 z późn. zm.) bezpośredni nadzór nad badaniem zwierząt rzeźnych i mięsa przez urzędowych lekarzy weterynarii sprawuje organ Inspekcji Weterynaryjnej stopnia powiatowego. Mając to na względzie, zdaniem Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, wypowiedź dra n. wet. Piotra Kołodzieja winna być odnoszona zarówno do lekarzy weterynarii prywatnej praktyki wyznaczonych do urzędowych czynności, jak też do organów Inspekcji Weterynaryjnej sprawujących nad nimi bezpośredni nadzór.
     Jednocześnie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej podkreśla, iż liczne nieprawidłowości w zakresie badania zwierząt rzeźnych i mięsa, występujące na terytorium całego kraju, zostały stwierdzone nie tylko podczas kontroli wewnętrznych Biura Kontroli Głównego Lekarza Weterynarii, lecz także w wyniku niezależnej od organów Inspekcji Weterynaryjnej kontroli państwowej przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli. Kontrola ta obejmowała swoim zakresem przedmiotowym funkcjonowanie nadzoru nad obrotem i ubojem zwierząt rzeźnych i została przeprowadzona w okresie od 5 lipca 2004 r. do 30 września 2004 r. Wyniki tej kontroli niestety potwierdzają istnienie nieprawidłowości w zakresie urzędowego nadzoru weterynaryjnego nad zwierzętami rzeźnymi i mięsem. Po jej zakończeniu Najwyższa Izba Kontroli zaleciła między innymi podjęcie działań zapewniających organizacyjne i finansowe warunki realizacji przez powiatowych lekarzy weterynarii ustawowych zadań Inspekcji, zmierzających do ograniczenia zakresu zadań realizowanych przez lekarzy nie będących pracownikami Inspekcji. NIK zalecił także, w celu wyeliminowania ujawnionych nieprawidłowości i uchybień w działaniach Inspekcji, podjęcie skutecznych działań dyscyplinujących podległe Głównemu Lekarzowi Weterynarii służby, w tym wojewódzkich i powiatowych lekarzy weterynarii.
     Oprócz tego Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej wskazuje, iż wypowiedzi publiczne dra n. wet. Piotra Kołodzieja były realizacją obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.). W tym względzie należy podnieść, iż informacje przekazywane przez dra n. wet. Piotra Kołodzieja nie zawierały informacji ustawowo chronionych, np. ze względu na prywatność osoby fizycznej.
     Zdaniem Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej powyżej przytoczone wypowiedzi dra n. wet. Piotra Kołodzieja nie stoją w sprzeczności z zasadami i celami działalności korporacji zawodowej lekarzy weterynarii. W tym względzie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej podkreśla, iż w zakres kompetencji Głównego Lekarza Weterynarii, podobnie jak organów lekarsko-weterynaryjnego samorządu zawodowego, nie wchodzi wyłącznie obowiązek obrony interesów zawodowych społeczności lekarzy weterynarii, lecz przede wszystkim działanie w o wiele szerzej rozumianym interesie publicznym. Stanowisko Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w tym zakresie wynika z art. 17 Konstytucji RP oraz przepisów ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.
     Jednocześnie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w toku przeprowadzania czynności sprawdzających nie znalazł dowodów przeciwnych, które podważyłyby wyżej przedstawione fakty. Za dowody takie nie można w szczególności uznać materiałów zmieszczonych na stronie internetowej Stowarzyszenia „Medicus Veterinarius", na które powołują się członkowie Zarządu Komitetu Protestacyjnego. Po przeanalizowaniu tych materiałów Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej stwierdził, iż materiały te przedstawiają subiektywne poglądy ich autorów, które nie zostały potwierdzone w wyniku czynności sprawdzających.
     Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej podnosi również, iż autorzy skargi nawet w najmniejszym stopniu nie uprawdopodobnili dodatkowego zarzutu przedstawionego lekarzom weterynarii Piotrowi Kołodziejowi i Jackowi Leonkiewiczowi w piśmie z dnia 30 marca 2005 r., iż ci działając jako przedstawiciele administracji publicznej występowali na szkodę społeczności lekarsko-weterynaryjnej poprzez wspieranie racji podmiotów nadzorowanych przez Inspekcję Weterynaryjną. Za dowód potwierdzający ten zarzut, biorąc pod w uwagę wyrażoną w Konstytucji RP zasadę wolności świadczenia pracy, nie można uznać ewentualnego podjęcia przez lekarzy weterynarii Piotra Kołodzieja i Jacka Leonkiewicza, po odejściu z Inspekcji Weterynaryjnej, pracy w sektorze prywatnym, co zostało podniesione przez Zarząd Komitetu Protestacyjnego.
     Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w toku przeprowadzenia czynności sprawdzających nie zebrał danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu przez lek. wet. Jacka Leonkiewicza. W tym względzie należy wskazać, iż skargi na ww. lekarza weterynarii były sformułowane w sposób jeszcze bardziej ogólny niż w przypadku dra n. wet. Piotra Kołodzieja. W skargach tych w najmniejszym stopniu nie sprecyzowano, które wypowiedzi lek. wet. Jacka Leonkiewicza uznane zostały za obraźliwe i kłamliwe, jaka była ich treść, ani w jakich środkach masowego przekazu zostały one rozpowszechnione. Kwestia ta nie została wyjaśniona także w piśmie lekarzy weterynarii Juliana Kruszyńskiego, Piotra Skrzypczaka oraz Aleksandra Borowieckiego z dnia 30 marca 2005 r.
Jednocześnie z nagrań oraz informacji uzyskanych, po wystąpieniu z urzędu przez Rzecznika Krajowego z Telewizyjnej Agencji Informacyjnej wynika, iż w jej zasobach archiwalnych brak jest nagrań wypowiedzi lek. wet. Jacka Leonkiewicza, które to nagrania miałyby być wyemitowane w dniach 9-11 sierpnia 2004 r. w dziennikach informacyjnych ogólnopolskiej telewizji publicznej.
     Mając na względzie powyższe Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej stwierdził, iż postępowanie dr n. wet. Piotra Kołodzieja nie zawiera znamion przewinienia z zakresu postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii, zaś w stosunku do lekarza weterynarii Jacka Leonkiewicza brak jest dostatecznych danych uzasadniających podejrzenie popełnienia przewinienia z zakresu lekarsko-weterynaryjnej odpowiedzialności zawodowej.
     Powyższe okoliczności stanowią, stosownie do art. 53 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych w związku z art. 17 § l pkt l i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego, przesłanki do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego.
     Dlatego należało orzec jak na wstępie.