KRAJOWA IZBA
LEKARSKO-WETCRYNARYJMA
Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej
Al. Przyjaciół 1, 00-565 Warszawa
Tel./Fax: (22) 628-83-35, 622-09-56
Sygn. akt 76/04
KRAJOWA IZBA
LEKARSKO-WETERYNARYJNA
KRAJOWY RZECZNIK ODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJ
00-565 WARSZAWA al. Przyjaciół 1 tel./fax. 022/ 628
93 35 tel. 022/
622 09 55
KIL-W-14-76/04/III
Postanowienie
Dnia 24 maja 2005 r, Andrzej Mazurkiewicz - p.o.
Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Krajowej Izby
Lekarsko-Weterynaryjnej w Warszawie, po przeprowadzeniu czynności sprawdzających w
związku ze skargą na dr n. wet. Piotra Kołodzieja i lek. wet. Jacka Leonkiewicza
dotyczącą publicznych wypowiedzi udzielonych przez ww. w dniu 16 czerwca 2004 r.
oraz w okresie 9-11 sierpnia tegoż roku
-
na podstawie § 17 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki
Żywnościowej z dnia 29 lipca 1993 r. w sprawie postępowania dotyczącego
odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii /Dz. U. Nr 79, póz. 371/, w
związku z art. 17 § l pkt l i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania
karnego /Dz. U. Nr 89, póz. 555 z późn. zm./ oraz art. 53 ustawy z dnia 21 grudnia
1990r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych /Dz. U. z
2002 r.. Nr 187, póz. 1567 z późn. zm./;
postanowił
odmówić wszczęcia postępowania w
ww. sprawie.
UZASADNIENIE
Do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej
wpłynęły skargi na drą n. wet. Piotra Kołodzieja oraz lek. wet. Jacka
Leonkiewicza. W skargach tych podniesiony został zarzut naruszenia przez ww.
lekarzy weterynarii art. 2, 41 i 42 Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej. Do
naruszenia zasad Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej miało dojść podczas
wystąpień „przed kamerami telewizyjnymi w dniach 9, 10 i 11 sierpnia 2004 r.", w
związku z pełnieniem przez drą Piotra Kołodzieja funkcji Głównego Lekarza
Weterynarii, zaś przez lek. wet. Jacka Leonkiewicza - radcy głównego lekarza
weterynarii.
Dr. n. wet. Piotrowi Kołodziejowi dodatkowo
zarzucono naruszenie powyższych zasad Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej w
związku z „myślą wyrażoną" w programie telewizyjnym „Agro-Biznes" w dniu 16
czerwca 2004 r. W ocenie skarżących wypowiedzi te zostały uznane za obraźliwe,
kłamliwe, a jako takie za powodujące daleko idący podział środowiska
lekarsko-weterynaryjnego.
Właściwość Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej do rozpoznania skargi na ww. lekarzy weterynarii wynika z § l i ust. 2
rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 29 lipca 1993
r. w sprawie postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej lekarzy
weterynarii, w związku z art. 50 ust. 3 kpt. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990r. o
zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych. Stosownie do tych
przepisów Krajowy Rzecznik prowadzi postępowanie wyjaśniające w I instancji między
innymi w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków Krajowej Rady
Lekarsko-Weterynaryjnej. Członkiem ww. organu izby w chwili popełnienia czynu, w
związku z którym złożone zostały skargi, był lek. wet. Jacek Leonkiewicz.
Jednocześnie stosownie do § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki
Żywnościowej z dnia 29 lipca 1993 r. w sprawie postępowania dotyczącego
odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii, jeżeli w sprawie występuje dwóch
lub więcej lekarzy weterynarii, których dotyczy postępowanie, przeprowadza się je
łącznie. Na tej podstawie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej postanowił
o łącznym rozpoznaniu skarg na lek. wet. Jacka Leonkiewicza i dra n. wet. Piotra
Kołodzieja.
W związku z wpłynięciem skarg Krajowy Rzecznik
Odpowiedzialności Zawodowej, kierując się dyspozycją § 17 ust. l rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 29 lipca 1993 r. w sprawie
postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii,
rozpoczął czynności sprawdzające mające na celu ustalenie, czy w sprawie zachodzą
przesłanki uzasadniające wszczęcie postępowania wyjaśniającego w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii.
Konieczność podjęcia czynności sprawdzających
wynikała w szczególności z faktu, iż w skargach na lekarzy weterynarii Piotra
Kołodzieja i Jacka Leonkiewicza wskazano jedynie w sposób ogólny na publiczne
wypowiedzi wyżej wymienionych nie podając ich treści oraz nie precyzując, które z
wypowiedzi uznane zostały za obraźliwe i kłamliwe i jaka była ich treść, ani w
jakich środkach masowego przekazu zostały one rozpowszechnione.
Mając na względzie powyższe oraz fakt, iż zgodnie z
art. 67 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego, który to
przepis, stosownie do art. 62 ust. l ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i
izbach lekarsko-weterynaryjnych ma zastosowanie do postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii, wynika dla rzeczników
odpowiedzialności zawodowej obowiązek przeprowadzenia z urzędu dowodów dostępnych
organowi prowadzącemu postępowanie, które to dowody mogą przyczynić się do
wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, Krajowy Rzecznik przeprowadził
następujące czynności sprawdzające:
- zwrócił się do telewizji publicznej z wnioskiem o udostępnienie
nagrania programu „Agro-Biznes" z dnia 16 czerwca 2004 r. oraz głównych wydań
dzienników informacyjnych w dniach 9-11 sierpnia 2004 r.;
- pismem z dnia 20 września 2004 r. zwrócił się do dr n. wet.
Piotra Kołodzieja - Głównego Lekarza Weterynarii z prośbą o przekazanie
posiadanych informacji oraz dokumentów stanowiących podstawę wypowiedzi Głównego
Lekarza Weterynarii w programie „Agro-Biznes" w dniu 16 czerwca 2004 r. oraz
wypowiedzi publicznych udzielonych przez Głównego Lekarza Weterynarii i lek. wet.
Jacka Leonkiewicza w dniach 9 i 10 sierpnia 2004 r.
- pismem z dnia 16 grudnia 2004 r., ponowionym w dniu 3 marca
2005 r., zwrócił się do lekarzy weterynarii Juliana Kruszyńskiego, Piotra
Skrzypczaka oraz Aleksandra
Borowieckiego - członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego o sprecyzowanie, które
z wypowiedzi dr n. wet. Piotra Kołodzieja i lek. wet. Jacka Leonkiewicza uznane
zostały przez Zarząd za obraźliwe, kłamliwe oraz w związku z tym powodujące
daleko idący podział środowiska lekarsko-weterynaryjnego.
W wyniku przeprowadzenia ww. czynności uzyskano
następujące materiały.
Telewizyjna Agencja Informacyjna przekazała Krajowemu Rzecznikowi
Odpowiedzialności
Zawodowej materiał filmowy z „Wiadomości" i „Panoramy" z udziałem dra n. wet.
Piotra
Kołodzieja, który to materiał został wyemitowany do publicznego odbiorcy w dniu 9
sierpnia
2004 r. jednocześnie informując, że w dniach 10 i 11 sierpnia 2004 r. materiały o
podobnej
tematyce nie były emitowane. Dodatkowo Redakcja Audycji Rolnych Programu l
Telewizji
Polskiej S.A. poinformowała, iż ze względu na czas jaki upłynął od daty emisji,
jak i na
ograniczone możliwości przechowywania, nie posiada odpowiedniego materiału
filmowego z
programu „Agro-Biznes" wyemitowanego w dniu 16 czerwca 2004 r.
Do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wpłynął Raport Głównego Lekarza
Weterynarii w sprawie obwodów urzędowego badania zwierząt i mięsa, zestawienie
stwierdzonych nieprawidłowości przez pracowników Biura Kontroli Głównego
Inspektoratu Weterynarii w trakcie kontroli przeprowadzonych od września 2003 r.
do czerwca 2004 r. oraz pisemne wyjaśnienia dra Piotra Kołodzieja i lek. wet.
Jacka Leonkiewicza z dnia 7 grudnia 2004 r.
Do Krajowego Rzecznika wpłynęło również pismo z dnia 30 marca 2005 r. podpisane
przez członków Zarządu Komitetu Protestacyjnego. W piśmie tym zwrócono uwagę, iż
bogate źródło materiałów na temat sprawy znajduje się na stronach internetowych
Stowrzyszenia „Medicus Veterinarius". Ponadto w piśmie tym wyrażono sugestię, iż
lekarze weterynarii,
których dotyczyła skarga, pełniąc wysokie stanowiska w administracji państwowej
nie reprezentowali interesów społeczności weterynaryjnej, lecz podmiotów
nadzorowanych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej. Zdaniem członków Zarządu
Komitetu Protestacyjnego świadczyć ma o tym fakt, iż lekarze weterynarii Piotr
Kołodziej i Jacek Leonkiewcz po odejściu z pracy w administracji rządowej znaleźli
pracę w sektorze prywatnym działającym w obszarze podlegającym nadzorowi Inspekcji
Weterynaryjnej. Do ww. pisma z dnia 30 marca 2005 r. załączone zostało pismo
Ogólnopolskiego Porozumienia Stowarzyszeń Lekarzy Weterynarii Wolnej Praktyki z
dnia 22 czerwca 2004 r. skierowane na ręce Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w
którym przytoczono w szczególności wypowiedź dra Piotra Kołodzieja udzieloną w
programie „Agro-Biznes" z dnia 16 czerwca 2004 r. Jednocześnie Krajowy Rzecznik
posiadając informację, iż w roku 2004 r. w organach Inspekcji Weterynaryjnej,
prowadzona była kontrola Najwyższej Izby Kontroli w zakresie funkcjonowania
nadzoru nad obrotem i ubojem zwierząt rzeźnych, ze szczególnym uwzględnieniem
dobrostanu zwierząt, uznał za stosowne poczekać na opublikowanie ostatecznych
wyników kontroli NIK sądząc, że materiały te mogą być pomocne w podjęciu decyzji o
wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania. Wyniki kontroli NIK zostały
przekazane do publicznej wiadomości w dniu 20 stycznia 2005 r,
Po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału
Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej zważył co następuje.
Wypowiedzi dra n. wet. Piotra Kołodzieja wyemitowane
w ogólnopolskiej telewizji publicznej w dniu 9 sierpnia 2004 r. nie można uznać za
naruszające zasady Kodeksu Etyki i Deontologii Weterynaryjnej z dnia 17 czerwca
2001 r., a w szczególności za niezgodne z art. 2, 41 lub 42 tegoż Kodeksu. Z
uzyskanego przez Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej materiału
filmowego wynika, iż ww. lekarz weterynarii udzielił wypowiedzi następującej
treści:
„Nikt tak na siłę nie goni do badania [zwierząt rzeźnych i mięsa] jest umowa.
Jeżeli ktoś zrezygnuje z tej umowy to trzeba znaleźć kogoś kto nie będzie
protestował, a pracował";
oraz
„Różnicę [w zarobkach] są dosyć szerokie rozstaw jest od kilkuset złotych,
największe jakie stwierdziliśmy to 30 tysięcy złotych dla tzw. menagerów a
kilkaset złotych zarabiają lekarze w małych rzeźniach”;
jak również
„Nikt tak na siłę nie goni do badania [zwierząt rzeźnych i mięsa] jest umowa.
Jeżeli ktoś zrezygnuje z tej umowy to trzeba znaleźć kogoś kto nie będzie
protestował, a pracował. Według nowych przepisów umowy nie będą zawierane ze
spółkami tylko z konkretnym lekarzem, który za godzinę pracy zarobi 41
złotych."
Jednocześnie w uzupełnionej pismem z dnia 30 marca
2005 r. skardze członkowie Zarządu Komitetu Protestacyjnego uznali za
„bulwersującą" wypowiedź dra n. wet. Piotra Kołodzieja w której stwierdził on, że,
Jest to szokujące czasami, że lekarz weterynarii, który wyznacza, czyli, że z jego
upoważnienia działa ktoś zarabia dziesięciokrotnie mniej, niż osoba wyznaczana.
Biuro kontroli Głównego Lekarza Weterynarii przeprowadzając kontrolę w terenie,
niestety, praktycznie gdzie tej kontroli nie przeprowadza stwierdza brak badań
albo niewłaściwe jego wykonywanie". Wypowiedz ta została przekazana do publicznej
wiadomości w dniu 16 czerwca 2004 r. w programie „Agro-Biznes".
Powyższe wypowiedzi trudno uznać za obraźliwe lub
kłamliwe, bądź też mające na celu wprowadzenie w błąd opinii publicznej. Należy
podkreślić, iż informacje o istniejących w niektórych powiatach rozbieżnościach w
zarobkach poszczególnych lekarzy weterynarii wyznaczonych do wykonywania czynności
urzędowych w imieniu organu Inspekcji Weterynaryjnej były powszechnie znane w
środowisku lekarsko-weterynaryjnym. Rozbieżności te zostały potwierdzone wynikami
kontroli wewnętrznych, zarządzanych między innymi przez Głównego Lekarza
Weterynarii. W niektórych przypadkach wynagrodzenie to sięgnęło 30 tysięcy złotych
za miesiąc [Raport Głównego Lekarza Weterynarii w sprawie obwodów urzędowego
badania zwierząt i mięsa, zestawienie stwierdzonych nieprawidłowości przez
pracowników Biura Kontroli Głównego Inspektoratu]. Krajowy Rzecznik
Odpowiedzialności zawodowej w tym względzie zwraca uwagę, iż dr n. wet. Piotr
Kołodziej nie generalizował w swoich wypowiedziach owych skrajnie wysokich
zarobków lekarzy weterynarii, wskazywał zaś na ich zróżnicowanie. Podkreślał
także, że niektórzy z lekarzy zarabiają stosunkowo niewiele, bo kilkaset złotych,
tj. od 200 do 1000 złotych na miesiąc.
Jednocześnie Główny Lekarz Weterynarii, jako
centralny organ administracji publicznej, ma obowiązek zapewnienia wykonania w
skali kraju ustawowych zadań nałożonych na Inspekcję Weterynaryjną. Jednym z
podstawowym zadań organów Inspekcji Weterynaryjnej jest badanie zwierząt rzeźnych
i produktów pochodzenia zwierzęcego, które to zadanie ma zasadnicze znaczenie dla
ochrony zdrowia publicznego.
Należy stwierdzić zatem, iż stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii odnośnie
konieczności zapewnienia ciągłości badania zwierząt rzeźnych i mięsa na terenie
kraju, w sytuacji odstąpienia niektórych lekarz weterynarii od tego badania,
trzeba uznać za zasadne i wynikające z obowiązków tego organu administracji
publicznej.
Stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii w powyższej
sprawie nie jest również niezgodne z zasadami Kodeksu Etyki i Deontologii
Weterynaryjnej. Stosownie bowiem do podstawowej zasady tego Kodeksu, wyrażonej w
art. 1, powinnością lekarza weterynarii jest weterynaryjna ochrona zdrowia
publicznego, zaś celem nadrzędnym wszystkich jego działań powinno być zawsze dobro
człowieka.
Ponadto w związku z przytoczoną przez członków
Zarządu Komitetu Protestacyjnego wypowiedzią dr n. wet. Piotra Kołodzieja w
programie „Agro-Biznes" Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności podkreśla, iż w
wypowiedzi tej Główny Lekarz Weterynarii nie wskazywał bezpośrednio lub wyłącznie
prywatnie praktykujących lekarzy weterynarii wyznaczonych do wykonywania czynności
urzędowych w imieniu organu Inspekcji Weterynaryjnej, jako winnych uchybień w
zakresie prowadzenia badań zwierząt rzeźnych i mięsa. Wniosek taki wynika z
literalnego brzmienia wypowiedzi dr n. wet. Piotra Kołodzieja, który wskazuje w
niej ogólnie na nieprawidłowości istniejące w zakresie badania zwierząt rzeźnych i
mięsa. W tej kwestii Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej zwraca uwagę, iż
stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji
Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287 z późn. zm.) bezpośredni nadzór nad
badaniem zwierząt rzeźnych i mięsa przez urzędowych lekarzy weterynarii sprawuje
organ Inspekcji Weterynaryjnej stopnia powiatowego. Mając to na względzie, zdaniem
Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, wypowiedź dra n. wet. Piotra
Kołodzieja winna być odnoszona zarówno do lekarzy weterynarii prywatnej praktyki
wyznaczonych do urzędowych czynności, jak też do organów Inspekcji Weterynaryjnej
sprawujących nad nimi bezpośredni nadzór.
Jednocześnie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności
Zawodowej podkreśla, iż liczne nieprawidłowości w zakresie badania zwierząt
rzeźnych i mięsa, występujące na terytorium całego kraju, zostały stwierdzone nie
tylko podczas kontroli wewnętrznych Biura Kontroli Głównego Lekarza Weterynarii,
lecz także w wyniku niezależnej od organów Inspekcji Weterynaryjnej kontroli
państwowej przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli. Kontrola ta obejmowała
swoim zakresem przedmiotowym funkcjonowanie nadzoru nad obrotem i ubojem zwierząt
rzeźnych i została przeprowadzona w okresie od 5 lipca 2004 r. do 30 września 2004
r. Wyniki tej kontroli niestety potwierdzają istnienie nieprawidłowości w zakresie
urzędowego nadzoru weterynaryjnego nad zwierzętami rzeźnymi i mięsem. Po jej
zakończeniu Najwyższa Izba Kontroli zaleciła między innymi podjęcie działań
zapewniających organizacyjne i finansowe warunki realizacji przez powiatowych
lekarzy weterynarii ustawowych zadań Inspekcji, zmierzających do ograniczenia
zakresu zadań realizowanych przez lekarzy nie będących pracownikami Inspekcji. NIK
zalecił także, w celu wyeliminowania ujawnionych nieprawidłowości i uchybień w
działaniach Inspekcji, podjęcie skutecznych działań dyscyplinujących podległe
Głównemu Lekarzowi Weterynarii służby, w tym wojewódzkich i powiatowych lekarzy
weterynarii.
Oprócz tego Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności
Zawodowej wskazuje, iż wypowiedzi publiczne dra n. wet. Piotra Kołodzieja były
realizacją obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia z dnia 26 stycznia
1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.) oraz przepisów ustawy z
dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz.
1198 z późn. zm.). W tym względzie należy podnieść, iż informacje przekazywane
przez dra n. wet. Piotra Kołodzieja nie zawierały informacji ustawowo chronionych,
np. ze względu na prywatność osoby fizycznej.
Zdaniem Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej powyżej przytoczone wypowiedzi dra n. wet. Piotra Kołodzieja nie stoją w
sprzeczności z zasadami i celami działalności korporacji zawodowej lekarzy
weterynarii. W tym względzie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej
podkreśla, iż w zakres kompetencji Głównego Lekarza Weterynarii, podobnie jak
organów lekarsko-weterynaryjnego samorządu zawodowego, nie wchodzi wyłącznie
obowiązek obrony interesów zawodowych społeczności lekarzy weterynarii, lecz
przede wszystkim działanie w o wiele szerzej rozumianym interesie publicznym.
Stanowisko Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w tym zakresie wynika z
art. 17 Konstytucji RP oraz przepisów ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.
Jednocześnie Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności
Zawodowej w toku przeprowadzania czynności sprawdzających nie znalazł dowodów
przeciwnych, które podważyłyby wyżej przedstawione fakty. Za dowody takie nie
można w szczególności uznać materiałów zmieszczonych na stronie internetowej
Stowarzyszenia „Medicus Veterinarius", na które powołują się członkowie Zarządu
Komitetu Protestacyjnego. Po przeanalizowaniu tych materiałów Krajowy Rzecznik
Odpowiedzialności Zawodowej stwierdził, iż materiały te przedstawiają subiektywne
poglądy ich autorów, które nie zostały potwierdzone w wyniku czynności
sprawdzających.
Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej podnosi
również, iż autorzy skargi nawet w najmniejszym stopniu nie uprawdopodobnili
dodatkowego zarzutu przedstawionego lekarzom weterynarii Piotrowi Kołodziejowi i
Jackowi Leonkiewiczowi w piśmie z dnia 30 marca 2005 r., iż ci działając jako
przedstawiciele administracji publicznej występowali na szkodę społeczności
lekarsko-weterynaryjnej poprzez wspieranie racji podmiotów nadzorowanych przez
Inspekcję Weterynaryjną. Za dowód potwierdzający ten zarzut, biorąc pod w uwagę
wyrażoną w Konstytucji RP zasadę wolności świadczenia pracy, nie można uznać
ewentualnego podjęcia przez lekarzy weterynarii Piotra Kołodzieja i Jacka
Leonkiewicza, po odejściu z Inspekcji Weterynaryjnej, pracy w sektorze prywatnym,
co zostało podniesione przez Zarząd Komitetu Protestacyjnego.
Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w toku
przeprowadzenia czynności sprawdzających nie zebrał danych uzasadniających
podejrzenie popełnienia czynu przez lek. wet. Jacka Leonkiewicza. W tym względzie
należy wskazać, iż skargi na ww. lekarza weterynarii były sformułowane w sposób
jeszcze bardziej ogólny niż w przypadku dra n. wet. Piotra Kołodzieja. W skargach
tych w najmniejszym stopniu nie sprecyzowano, które wypowiedzi lek. wet. Jacka
Leonkiewicza uznane zostały za obraźliwe i kłamliwe, jaka była ich treść, ani w
jakich środkach masowego przekazu zostały one rozpowszechnione. Kwestia ta nie
została wyjaśniona także w piśmie lekarzy weterynarii Juliana Kruszyńskiego,
Piotra Skrzypczaka oraz Aleksandra Borowieckiego z dnia 30 marca 2005 r.
Jednocześnie z nagrań oraz informacji uzyskanych, po wystąpieniu z urzędu przez
Rzecznika Krajowego z Telewizyjnej Agencji Informacyjnej wynika, iż w jej zasobach
archiwalnych brak jest nagrań wypowiedzi lek. wet. Jacka Leonkiewicza, które to
nagrania miałyby być wyemitowane w dniach 9-11 sierpnia 2004 r. w dziennikach
informacyjnych ogólnopolskiej telewizji publicznej.
Mając na względzie powyższe Krajowy Rzecznik
Odpowiedzialności Zawodowej stwierdził, iż postępowanie dr n. wet. Piotra
Kołodzieja nie zawiera znamion przewinienia z zakresu postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii, zaś w stosunku do lekarza
weterynarii Jacka Leonkiewicza brak jest dostatecznych danych uzasadniających
podejrzenie popełnienia przewinienia z zakresu lekarsko-weterynaryjnej
odpowiedzialności zawodowej.
Powyższe okoliczności stanowią, stosownie do art. 53
ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach
lekarsko-weterynaryjnych w związku z art. 17 § l pkt l i 2 ustawy z dnia 6 czerwca
1997r. Kodeks postępowania karnego, przesłanki do wydania postanowienia o odmowie
wszczęcia postępowania wyjaśniającego.
Dlatego należało orzec jak na wstępie.
Pouczenie
Na postanowienie pokrzywdzonemu
oraz lekarzowi weterynarii, którego dotyczy skarga przysługuje zażalenie do
Krajowego Sądu Lekarsko-Weterynaryjnego. Zażalenie należy wnieść w terminie 7 dni
od daty doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem
Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej.
p.o. KRAJOWEGO RZECZNIKA
ODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJ
dr n. wet. Andrzej Mazurkiewicz
|